Op Paarseiland wist de bevolking de goden te plezieren door beelden te maken. Hiervoor werden bomen gekapt maar omdat de goden gunstig gestemd werden kregen de Paarslanders er voedsel en biodiversiteit voor terug, geweldig. Hierdoor kon de bevolking groeien en konden er meer beelden gehouwen worden. Op een zeker moment verdrongen deze beelden en het gebrek aan bomen de vogels. De oplossing, meer beelden maken, hielp niet. Nog grotere beelden maken hielp ook niet. Weg voedsel. Hierdoor ging de bevolking van Paarseiland ten onder aan zijn eigen succes. Een eiland met beelden, verder niks.

Toen ondergetekende werd gevraagd om een wedstrijdverslag te schrijven sloeg de twijfel wel een beetje toe. Koen Wouda wist eigenhandig de verslagencultuur om zeep te helpen door de verslagen te goed te maken. Wie kan er over Koen heen? (Koen als je dit leest, voorgaande zin is niet vulgair bedoeld viespeuk). Hoewel het een prachtig plot is voor een nieuwe Marvel film -ten onder gaan aan je eigen succes, hoe episch wil je het hebben- is het toch een dilemma voor de gewone parabooler.

Wat hadden de mensen van Paarseiland kunnen doen? Ze hadden op zeker moment kunnen stoppen met beeldhouwen. Tevreden zijn met de beelden die je hebt. Niet altijd maar willen overtreffen en een dynastie redden.

Daarom een zware last op mijn schouders. Schrijf een normaal verslag, wees tevreden met wat je hebt en probeer Koen niet te overtreffen. Dat lijkt simpel maar dat is het niet. Tuurlijk, schrijven zoals Koen kan niemand maar Koen schreef over 12 middelmatige korfballers in een doffe zaal. Ik schrijf niet zomaar over een team, ik schrijf over parabool 5.

Waar zou ik moeten beginnen? De epische heenreis in de ABBA mobiel van Eva (met slechts 85 pk, niks vergeleken met de volgende 112 pk sterke ABBA mobiel 2.0)? Het scherpe voorbereidingspraatje van Lieke? Het dappere voornemen van Wesley om na een nacht lang stampen in Amsterdam de volgende ochtend gelijk door te gaan naar een familiefeestje? Te veel opties dus, laten we maar voor de veiligste gaan.

Het begin van de wedstrijd. Het vijfde mocht aantreden op een prachtige groene mat. Beetje dauw erop, helemaal mooi. Na een goed uur spelen zou de kleur bruin overheersen maar vooraf leek het schitterend. Een tegenstander van gemiddeld 2 meter 23 lang en een schappelijke scheids. Niets kon een episch gevecht in de weg staan. Langzaam kwam de wedstrijd op gang. Om en om werd er wat gescoord en de parabool kon een klein gaatje slaan, maar toen kwam de onvermijdelijke tegenvaller. Het vak van Marije, Svoeve, Rick en Bart was het helemaal kwijt. De ballen vielen niet, de tegenstanders pakten ze zomaar af en het vertrouwen leek weg te zakken. Het vertrouwen zakte natuurlijk niet echt weg, want vooraf wisten we al hoe het zou gaan. In elke betere film heeft de hoofdpersoon het even moeilijk. Beetje drama, zielig muziekje, maar uiteindelijk zal het goedkomen. Dit wisten de helden van 5. Ze wisten ook dat dit betekende dat de rest extra hard moest werken om ons uit de dip te halen en dat deden ze. Arjen rebounde meer ballen dan …(vul hier een goede rebounder in, Leon Simons ofzo)… Lieke en Mirna verdedigden beter dan …(vul hier een goede verdediger in, Leon Simons ofzo)… En Yoakim draaide mee alsof hij een ervaren veteraan als …(vul hier een ervaren veteraan in, Leon Simons of majoor Bosschart ofzo)… Afijn, het was Rick Grevinga die met een leip balletje eindelijk de tendens doorbrak. Niet lang daarna floot de scheidsrechter voor rust, 5-7 in het voordeel van de parabool. Natuurlijk gaan we winnen, maar zeker weten doen we nog niet.

Aldaar Jaap Toering, kijk hem staan met z’n baard en thermoshirt. Wat een held, natuurlijk neemt hij het rustpraatje op zich, welke inzichten gaat die delen? Nou jongens, om te beginnen moeten de heren de bal in het voorveld ophalen en.. ‘momentje Jaap, mijn heer is veel te lang dus de dames kunnen dat beter doen.’ Jaap knikt. Oké maar.. ‘Sorry Jaap maar ik wil hier wat aan toevoegen wat er mee te maken heeft.’ Jaap knikt oké maar wel snel dan. Afijn, na twintig onderbrekingen wist Jaap eindelijk wijze woorden tot ons te brengen. Eerlijk is eerlijk, ik ben vergeten wat die precies zei, maar toen was al duidelijk dat Jaap de ‘man of the match’ zou worden.

Tweede helft, alles gaat lekker maar niet perfect. Svavoe heeft ondertussen plaats gemaakt voor Rixt. Dan besluit Jaap in te grijpen, hij wisselt zich voor Rick in de aanval, wat briljant is want Jaap is een geweldige aanvaller, loopt naar de paal voor de rebound positie en gelijk wordt er gescoord. Jaap in het veld, nul balcontacten, een doelpunt. Dit trucje herhalen we, nul balcontacten, 2 doelpunten. Jaap roept Rick, terug om te verdedigen. Briljant natuurlijk want Rick is een geweldige verdediger en bovendien houdt Jaap niet van verdedigen. In plaats daarvan wisselt die zich in het andere vak in. Daar is een strafworp versiert en die wil Jaap wel nemen. Nonchalant draait die de bal achter z’n rug langs door z’n benen en gooit hem met z’n ogen dicht door de korf. Wat een legende! Wie is Bas? Een balcontact, drie goals. Jaap besluit het daarbij te laten en haalt zichzelf eruit. Hierna wordt het niet meer spannend. Uiteraard weet het vijfde te winnen. Het publiek wordt bedankt en de ABBA mobiel van Svaveoa vertrekt. Het was een mooie dag, jammer van de regen.

Goed dit gaat natuurlijk nergens heen, weer een enorm lang verhaal dat nauwelijks over de gewone korfballer gaat. Daarom nu, zonder verdere opsmuk, een verslag over de wedstrijd van het vijfde.

Het vijfde speelde tegen Noordenveld en heeft gewonnen. Het ging niet perfect maar ook niet slecht. Al met al best een leuke dag.

Einde