Zaterdag 24 september begon het allemaal in het prachtige dorpje Winsum. Maar eigenlijk was het al veel eerder begonnen, op donderdag tijdens het teamuitje bij Marijke, donderdagnacht in de 9e cirkel, of zaterdagochtend tijdens de spelletjesmarkt, maar eigenlijk: om een uur of halfvier toen (het grootste gedeelte van) de paarse helden in de trein zat richting Winsum. Eenmaal aangekomen op station begon de tocht richting het ver weg gelegen veld, langs spiegels van Sneeuwwitje, overal appels, en later langs de koeien en de begraafplaats. Na deze enorm lange tocht kwamen we toch aan bij het immens grote korfbalveld van DWA. Langzaamaan begonnen ook andere spelers en reserves binnen te druppelen en uiteindelijk stonden we met 8 man sterk in het veld, klaar om de wedstrijd te beginnen.
De sfeer zat meteen goed in de wedstrijd toen we erachter kwamen dat DWA al vanaf de eerste bal van plan was de hele wedstrijd te gaan achter verdedigen. Met dit spelletje werkte het niet echt in ons voordeel dat alle heren van DWA een kop groter waren, waardoor we, geheel zoals u van ons gewend bent, met 2-0 achter kwamen. Gelukkig hield het aanvalsvak het hoofd koel en maakten Maaike en Joanne de stand snel weer gelijk. Hierdoor konden ze hun heren ook een beetje in toom houden, want Sijmen was inmiddels al bij de scheidsrechter op het matje geroepen en Hidde maakte het helemaal bont (gelukkig wel buiten gezichtsveld van de scheids). DWA bleef met het grootste plezier achter verdedigen, maar gelukkig konden ook Marijke en Rick hun afstandsschoten nu verzilveren. Helaas werd de voorsprong snel weer verspeeld en gingen we met een indrukwekkende 4-4 de rust in.
Nadat ook Allard en Rob van afstand hun support betuigden en inmiddels de wisselbank helemaal volgestroomd was, begonnen de spelers van 3 (aangevuld met een sterk spelende Bas) aan de tweede helft. Marijke liet zien dat ze haar schot in Barcelona niet kwijtgeraakt werd en schoot er wederom een afstandsschot in, en ook Nienke maakt een keurige goal. Er volgde een zenuwslopende fase waarin wij steeds mooie doelpunten maakten, maar dan ook steeds weer door kleine foutjes DWA de kans gaven terug te komen, het zou toch geen herhaling worden van de week ervoor? Geduld was het belangrijkste woord van deze wedstrijd, en de spelers van het derde lieten zien dat ze dit ondanks alles toch beheersten. Een hoogtepunt van de wedstrijd was toen Bas, tijdens zijn debuut in het derde een prachtige kans wist af te ronden en daarmee de voorsprong weer op twee punten wist te zetten. Dit gaf ons het vertrouwen in de winst en op karakter werd de wedstrijd uitgespeeld. Na de veel te spannende eindminuten kon de Parabool een 9-10 overwinning opschrijven. Het publiek stond op de banken, spelers haalden opgelucht adem en de appjes van teamgenoten op afstand stroomden binnen. Een echte teamprestatie waarbij zelfs de coach nog even binnen de lijnen gestaan heeft, de hoofdtrainer vanuit Hoogkerk kwam supporteren en de bank ruim gevuld was met spelers van 4. Bedankt allemaal en op naar volgende week!
Marijke van der Bijl